De laatste dagen van die week gingen we langzaam noordelijker om toch een beeld te krijgen van de mogelijkheden. Nabij Belley in de Ain had Frits al eens een vliegcursus gevolgd en kende het gebied dus een beetje. Absoluut de moeite waard en te omschrijven als een ruwe versie van de Ardennen. In Belley een hotel opgezocht waar de eigenaar ons duidelijk maakte dat zoeken via een makelaar onbegonnen werk was. Hij raadde ons aan direct bij een notaris binnen de stappen en hij wist er wel een! Dan blijkt dat 'balangenverstrengeling' een woord is dat niet in de dictionaire Francais voorkomt. De notaris had net de sleutels ontvangen en gaf ons een routebeschrijving. Bij het huis aangekomen was snel duidelijk dat niets van onze briefing overeen kwam met wat we aantroffen; geen op te knappen "grange" zonder terrein, maar bovenstaande. snel de conclusie getrokken dat je aan een stuk grond niets veranderd, maar aan een huis wel. Hoewel het geen bouwvergunning had en dus feitelijk niet bestond mocht dat de pret niet drukken.
De weken erna druk onderhandelt en uiteindelijk onze eerste aanschaf in euro's gedaan. Op 14 februari 2000 was de formele overdracht en mochten wij ons de eigenaar van een huis in Frankrijk noemen. Overigens weet de balasting ervan, hoor!
Sindsdien is er veel gebeurd; tweemaal geschilderd (eerst als Hollandse molen; zie foto, nu is het rood vervangen door lavendel), terras van 50 m, "boomhut" op niveau terras, prieel gebouwd, bomen gesnoeid/gekapt/etc, steiger aangelegd, vruchtenbomen geplant, diverse interne verbouwingen en als laatste het dak opgehoogd.
Door de bemiddeling van de burgemeester is dit laatste tot stand gekomen met een formele vergunning en bestaat het huis nu wel. Aan de foto's elders op deze site is te zien dat er nog wel een hele hoop moet gebeuren!
Maar zo is het allemaal begonnen.